Kapitan Ameryka: Zakończenie wojny secesyjnej i wyjaśnione sceny po napisach

Zawiera Kapitan Ameryka: Zakończenie wojny secesyjnej i objaśnienie scen napisów końcowych

Wyjaśniamy sceny po napisach i niejednoznaczne zakończenie Kapitana Ameryki: wojny secesyjnej, ponieważ czasami lubimy słuchać, jak sami mówimy.

Jak prawdopodobnie powiedział ci nagłówek, ten artykuł to nic innego jak spoilery Captain America: Civil War.

Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów spełnił wszystkie typowe obietnice Marvel Cinematic Universe: dużą akcję, zabawne postacie oraz mnóstwo dokuczania i przygotowań na przyszłość. Jedną z rzeczy, które Civil War zrobił dobrze, a na pewno lepiej niż Age of Ultron, było opowiedzenie całkowicie samodzielnej historii. Cóż, głównie.

Jednak nie byłby to film Marvela, gdyby nie przygotowywali rzeczy na przyszłość, i właśnie to zrobiło to nieco mroczne zakończenie, podczas gdy dwie sceny po napisach były ukłonem w stronę dwóch przyszłych solowych supergwiazd Marvela w Spider -Człowiek i Czarna Pantera.

Więc przejdźmy do nich…

Kapitan Ameryka: Zakończenie wojny secesyjnej

To był raczej przygnębiający sposób na zakończenie tego filmu, prawda? Z drugiej strony, kiedy się nad tym zastanowić, żaden z filmów o Kapitanie Ameryce nie miał niczego, co można by tradycyjnie opisać jako „szczęśliwe zakończenie” i wydaje się, że Steve Rogers jest na zawsze skazany na bycie człowiekiem spoza czasu i outsiderem. Mimo że Steve i jego przyjaciele wygrali bitwę (w końcu Bucky wciąż żyje, a wszyscy, którzy stanęli po stronie Steve’a, zostali uciekli z superbezpiecznego więzienia The Raft), przegrał wojnę. Porozumienia Sokovii minęły, a teraz bohaterowie, którzy im się sprzeciwiają, działają poza prawem.

Ale jest kilka rzeczy do rozważenia tutaj. Tak, Avengersi są całkowicie załamani pod koniec wojny secesyjnej, o wiele bardziej niż pod koniec Age of Ultron. Ale pojednawczy gest Steve’a wobec Tony’ego (i nawiedzona postawa Tony’ego na końcu) więcej niż pozostawienie otwartych drzwi dla pewnego rodzaju reformacji w czasie dla Avengers: Infinity War. Dramatycznie, kiedy ponownie zobaczymy Steve’a i Tony’ego po tej samej stronie w obliczu znacznie większego zagrożenia na poziomie kosmicznym, będzie to dobry kop w dupę roku. Jedną rzeczą jest podniesienie stawki z kimś o szalonych poziomach mocy (Rękawica Nieskończoności dzierżąca Thanosa), ale tak naprawdę każdy może to zrobić w dzisiejszych czasach z efektami specjalnymi. To emocjonalna stawka nada temu wszystkiemu o wiele większą wagę.

Z punktu widzenia komiksu Steve Rogers ma długą historię schodzenia do podziemia i rezygnacji z płaszcza Kapitana Ameryki. Szczerze myślałem, że tak właśnie było podczas mojego pierwszego oglądania Zimowego żołnierza, na przykład, który miał oddzwonienie lub dwa do historii Tajnego Imperium z komiksów, które zakończyły się przyjęciem przez Capa innej kostiumowej tożsamości. Czapka została również wymieniona w latach 80., a on założył inny kostium i zaczął występować pod pseudonimem „Kapitan”.

Chociaż wątpię, że kiedy następnym razem zobaczymy Steve’a Rogersa, będzie się nazywał Nomad, Kapitan lub coś w tym rodzaju, istnieje dumna komiksowa tradycja, w której Steve odwraca się plecami do „Ameryki” w swojej tożsamości, kiedy czuje, że tak nie jest. t koniecznie żyjąc zgodnie z jego ideałami tego, czym powinna być Ameryka. Zdecydowanie jest na to wskazówka w tym, jak zakończył się ten film.

Więc tak, będą konsekwencje w przyszłych filmach. W rzeczywistości bracia Russo powiedzieli nam, że wątki z wojny secesyjnej z pewnością będą musiały zostać rozwiązane w Infinity War. Więcej na ten temat tutaj.

Kapitan Ameryka: Wojna secesyjna Sceny po napisach

Oba są dość oczywiste, ale warto je wskazać. Pierwsza z tych scen, w której Buckym opiekuje się grupa niezwykle zaawansowanych naukowców, rozgrywa się w afrykańskim kraju Wakanda, ojczyźnie Czarnej Pantery. Żeby było jasne, Wakanda jest najbardziej zaawansowaną technicznie cywilizacją na Ziemi we wszechświecie Marvela i to miły akcent, że sprawili, że ten element wyglądał tak, jakby mógł być mostkiem statku dowodzenia Gwiezdnej Floty.

Jednym z powodów, dla których Wakanda jest tak zaawansowana technologicznie, jest to, że są absurdalnie bogaci. W Wakandzie możesz zdobyć trochę vibranium, a oni będą handlować tylko z tymi, z którymi cholernie dobrze mają ochotę handlować. W komiksach są także narodem, który nigdy nie został podbity, więc ich postęp był całkowicie niezakłócony przez siły zewnętrzne przez tysiące lat. Współtwórca Panther, Jack Kirby, wizja Wakandy z niektórych wczesnych komiksów (i jego powrót do T’Challa w latach 70.) rozsądnie bardziej odpowiednią wersję tego filmu dla jego solowego filmu.

Aha, i w mało prawdopodobnym przypadku, gdybyś jeszcze tego nie wiedział, film Czarna Pantera z Chadwickiem Bosemanem w roli głównej pojawi się w kinach 16 lutego 2018 r. W przypływie niesamowitości reżyseruje go Ryan Coogler, reżyser jednego z moich ulubione filmy 2015 roku, Creed. Poważnie, facet sprawił, że Rocky 7 jest niesamowity, więc mam dobre przeczucie co do Czarnej Pantery.

Drugi jest również dość oczywisty, ponieważ jest to niezła konfiguracja dla przyszłego solowego filmu Spideya, Spider-Man: Homecoming. Ale na swój sposób nawet to pomaga ustanowić nowe status quo Spider-Mana i robi to w fajny / zabawny sposób, za pośrednictwem ciotki May Marisy Tomei.

Widzisz, stara (i nie mam na myśli starszych, chociaż to też) ciocia May w zasadzie dostałaby wylewu, gdyby zobaczyła, jak Peter wraca do domu z podbitym okiem. Ale sposób, w jaki go tutaj traktuje, z odpowiednią matczyną troską, ale nie w sposób narzucający się, jest swego rodzaju znakiem „nowej” cioci May. Po pierwsze, można powiedzieć, że jest przyzwyczajona do oglądania Petera wracającego do domu trochę pobitego, więc historia Petera, który był trochę prześladowany, pomaga mu pokryć wszelkie zadrapania, które zbiera podczas przygód jako Spider-Man.

Ale wracając do cioci May, o której nie mogę uwierzyć, że chcę rozmawiać prawie tak samo jak o Spider-Manie, ale oto jesteśmy. May Parker z komiksów Ultimate Spider-Man również został nieco młodszy i twardszy. Po pierwsze, dość wcześnie zorientowała się, że Peter jest Spideyem, i nie miała żadnych skrupułów, by wyrzucić z niego żywe gówno, gdyby wyszedł z szeregu, superbohaterem lub nie, i całkowicie widzę, jak ta wersja postaci robi że. Ponadto, podczas gdy Parkerowie są tradycyjnie irlandzkiego pochodzenia, z włosko-amerykańską panią Tomei w roli, wiem tylko, że Peter przynajmniej kilka razy w życiu poczuł ukłucie drewnianą łyżką.

Ale tak naprawdę, nie możesz po prostu zobaczyć tej wersji cioci May ciągnącej jedną z nich?

Tak. Wspaniały.

W każdym razie, to jest to, prawda? Cóż, jest też kwestia fajnej specjalnej funkcji, którą Tony Stark zainstalował w strzelankach internetowych Spidey. Nie jestem do końca pewien, jaka jest funkcja tej rzeczy, ale jest to przynajmniej wizualne odniesienie do części uznanej technologii Spidey, której nigdy nie widzieliśmy w filmach. Oto spojrzenie, z rockową grafiką Steve’a Ditko…

Widzisz, Spidey miał kiedyś sygnał Pająka, który mógł wyświetlać, żeby, nie wiem, siać przerażenie w sercach włamywaczy czy coś. W wersji filmowej są oczywiście pewne technologiczne dzwonki i gwizdki, a ja nie przyjrzałem się dobrze wszystkiemu, co się z nią dzieje (przez mgłę łez radości, którą miałem, widząc, jak Spidey jest tak doskonale wykonany), ale może to też bezpośrednią linię do Tony’ego Starka, narzędzie do śledzenia przestępstw, odtwarzacz MP3 i filtr Snapchata.

W każdym razie to dosłownie wszystko, czego potrzebowałem, aby podekscytować Spider-Man: Homecoming w reżyserii Jona Wattsa, który ma wejść do kin 7 lipca 2017 r.

Mike Cecchini chętnie kupi „jedyne sceny Spider-Mana i Czarnej Pantery” w specjalnym wydaniu Blu-ray of Civil War, jeśli je wypuszczą. Śledź go na Twitterze.